Als ezelhouder heb je vast wel eens gelezen of gehoord over Jacobskruiskruid. De plant die opvalt door de gele bloempjes en waar insecten blijkbaar dol op zijn. Maar ook de plant waar de meeste ezel- en paardenhouders voor op hun hoede zijn. Je moet er niet aan denken dat jouw ezels er ziek van worden, of in het ergste geval dood van gaan. Ook ik heb deze plant in de wei van mijn muildieren gespot. Daarom lees je in deze blog meer over deze plant en hoe je Jacobskruiskruid kunt verbannen uit de wei.
Over Jacobskruiskruid
Jacobskruiskruid veroorzaakt bij ezels, paarden en rundvee leverschade. Hoe kun je een vergiftiging herkennen? Symptomen van leverfalen en onder andere sloomheid, verminderde eetlust/vermageren en evenwichtsproblemen. Het kan weken, maanden of soms jaren duren voordat ezels symptomen gaan vertonen die wijzen op een vergiftiging door Jacobskruiskruid. Dit maakt het dan ook lastig om de link te leggen tussen de symptomen, het eten van deze plant en dus ook de oorzaak.
Ezels herkennen deze plant in de wei als giftig en de meeste ezels laten Jacobskruiskruid dan ook staan. Als ezels beperkt gras tot hun beschikking hebben is de kans aanwezig dat ezels deze plant toch opeten. Laat dat beperkt gras nu net een uitdaging zijn aangezien jij en ik weten dat ezels een lagere voedingsbehoefte hebben dan paarden en dus sober gehouden moeten worden. Lees hier meer over ezels en voeding.
Wordt de wei met Jacobskruiskruid gemaaid en gedroogd, dan komt de plant in het hooi terecht en wordt het een ander verhaal. Gedroogd wordt deze plant door ezels, maar ook door paarden, niet herkent als giftig. De plant wordt dan gegeten ondanks dat de plant nog steeds giftig is.
Door het eten van één enkel plantje is het risico misschien kleiner. Maar bij het eten van meerdere planten, het frequent eten van Jacobskruiskruid of eten van grotere hoeveelheden is dit een serieus gevaar. De inzichten en de informatie over gevaarlijke hoeveelheden i.c.m. de periode van inname verschillen. Jacobskruiskruid is hoe dan ook giftig voor ezels.
Voorkomen is beter dan genezen als je het mij vraagt. In dit geval al helemaal aangezien de (lever)schade, die aangericht wordt door het eten van Jacobskruiskruid, niet herstelbaar is. Om geen enkel risico te nemen verwijder ik daarom Jacobskruiskruid altijd uit de wei.
Hoe pak je Jacobskruiskruid in de wei aan?
Een hele klus, vooral als de plant al op meerdere plekken in de wei te vinden is. Het beste advies is, zodra je deze plant ziet, gelijk in zijn geheel uitsteken. Je leest wat verschillende berichten over of Jacobskruiskruid wel of niet giftig is voor mensen. In de meeste gevallen luidt het advies om handschoenen aan te trekken.
Een beetje zoekwerk op het internet bracht mij bij een hulpmiddel om deze taak te voltooien. Uit eigen ervaring kan ik zeker zeggen dat de Atlas Jacobskruid vork deze taak voor mij een stuk beter en makkelijker maakt.
Jacobskruiskruid komt snel op, op lege plekken en plaatsen met een slechte bodembedekking. Harmke van Horse & Habitat verteld meer over weidebeheer in het najaar én wat je kunt doen om Jacobskruiskruid op kale plekken voor te zijn, in het Ezelmagazine (edititie 2022-2).
2 reacties
Wij laten eerst de schapen grazen op een nieuw stuk weide voor we de ezels erop zetten. Voordeel hiervan is dat de schapen dan alle gekke kruiden etc. Eerst opeten voor de ezeltjes de kans krijgen.
Leuk dat je de blog gelezen hebt en een reactie plaatst! Wat ik weet is dat geiten en schapen inderdaad minder vatbaar zijn voor vergiftiging van Jacobskruiskruid.
Dit is wel tot een zekere hoeveelheid. Bij grotere hoeveelheden is Jacobskruiskruid ook giftig voor deze dieren.
Verder weet ik niet zo veel van schapen. 😉 Groetjes, Nadia van Ezellogica