Hoefbevangenheid bij ezels

Het voorjaar komt eraan! We gaan de zon meer zien én onze ezels gaan langer (en vaker) naar buiten.  Helaas ligt er ook een gevaar op de loer. Lees in deze blog over hoefbevangenheid bij ezels (Laminitis).

Wat is hoefbevangenheid?

Hoefbevangenheid (Laminitis) is een stofwisselingsaandoening waarbij de bloedvoorziening van de hoef ontregeld wordt. Laminitis verwijst naar een ontsteking van de lamellen. De lamellen verbinden het hoefbeen met de hoefwand. Wanneer deze verbinding beschadigt of breekt kan het hoefbeen kantelen met in het ergste geval een zoolbreuk (hoefperforatie). Hoefbevangenheid is zeer pijnlijk voor paarden, ezels, muildieren en muilezels.

Wat zijn de oorzaken van hoefbevangenheid bij ezels?

Verschillende factoren kunnen de oorzaak zijn van hoefbevangenheid. De ziekte van Cushing (PPID) is één van de veroorzakers van hoefbevangenheid. Verder kunnen overgewicht en verkeerd bekappen ook de aanleiding zijn voor deze aandoening. De grootste boosdoener bij ezels is onjuiste voeding. Onze ezels krijgen vaak te veel en te rijke voeding (aan suikers) voorgeschoteld.  Het hoge suikergehalte in gras vergroot in het voorjaar het risico op hoefbevangenheid.

Hoe herken je hoefbevangenheid bij ezels?

Ezels hebben een hoge pijngrens. Het is dan ook noodzaak om minimale gedragsveranderingen te constateren. Ezels gaan vaker en ook langer liggen. Daarnaast zijn kreupelheid, het ontlasten van de hoeven, helemaal niet meer willen lopen en warme hoeven mogelijke symptomen van hoefbevangenheid. Een typische houding om de voorhoeven te ontlasten is om de achterbenen ver onder het lichaam te plaatsen en de voorbenen naar voren te plaatsen.

Ringen op de buitenzijde van de hoefwand kunnen een kenmerk zijn van een eerdere hoefbevangenheid. Bij ezels zijn deze ringen vaak minder duidelijk waar te nemen dan bij paarden en pony’s. Vaak kan een eerdere hoefbevangenheid met behulp van een röntgenfoto worden geconstateerd. De ezel heeft meestal een wat andere vorm van het hoefbeen dan het paard. (Bron: Diergeneeskundig Memorandum).

Wat moet je doen bij hoefbevangenheid?

Heb je het vermoeden van hoefbevangenheid bij jouw ezel? Neem dan direct contact op met de dierenarts. De dierenarts zal pijnstillers en ontstekingsremmers toedienen. Probeer de oorzaak te achterhalen en waar mogelijk op te lossen. Wil de ezel niet lopen, laat de ezel dan staan. Een zachte ondergrond en het koelen van de voeten kunnen de pijn verlichten. In overleg met de dierenarts kan een hoefsmid de ezel op aangepast beslag zetten.

Hoe kun je het risico op hoefbevangenheid verkleinen?

Voorkom overgewicht en zorg dat jouw ezels een goede conditie hebben (niet te dik maar ook niet te dun). Lees hier meer over de conditie en gewicht van jouw ezels.  Zorg voor de juiste voeding en voldoende beweging. Wil jij de voeding van jouw ezels aanpassen? Pas het rantsoen dan geleidelijk aan. Laat jouw hoefsmid ook met regelmaat komen, gemiddeld iedere 6 tot 8 weken.

Ben jij op zoek naar een ezelbekapper voor jouw ezels? Neem dan contact op met Claire van Ezelbekapper.nl.

Fructaangehaltes in gras

Fructaan (een suiker) is de bouwsteen voor gras en wordt gebruikt om te groeien. Kan gras niet groeien dan wordt fructaan opgeslagen en pas weer gebruikt als gras wel kan groeien. Meestal is in de ochtend het fructaangehalte het laagst en is het advies om dan weidegang te verstrekken. Eén grote uitzondering op deze regel: koude nachten en zonnige ochtenden. Bekijk hieronder de Fructaan-index of download deze in Google Play Store. Met dank aan hoefnatuurlijk.nl.